Grateful for the good time!

Home sweet home, weer veilig thuis! De laatste dagen nog nieuwe ervaringen opgedaan.

Woensdagmiddag, rustig aan gedaan, spelletjes met één van de kinderen gedaan en nog gezellig een theetje met Annemarie gedronken. Donderdag was het tijd om in te pakken! Ook heb ik alvast een mooie start kunnen maken met een pakket voor thema weken op school, was leuk om te doen!

En ‘s middags, voor de laatste keer er echt op uit! Ik dacht dat ik alles had gezien, maar ik ben weer een nieuwe ervaring rijker. Met Marianne en de kinderen ben ik naar Ndirande, de krottenwijk gegaan. Cos zou ook meegaan, maar plots belde daar een sponsor die stond te wachten en graag het centre in Kwanjana wilde zien. Zo gezegd, zo gedaan! Hij vond het, net als ik geweldig wat er in korte tijd is neergezet en wilde graag meer betekenen. O zo fijn!

Afijn, binnen een half uur waren we bij Ndirande. Doordat Cos nu niet mee ging moesten we toch wel iemand anders regelen die met ons mee zou lopen, want als blanken door de krottenwijk? Mmm niet zo slim! Ook dat was gelukt! We gingen eerst bij een broer van Cos in de werkplaats kijken. Allerlei grote apparaten stonden daar en verschillende mensen waren lekker aan het werk. Maar ineens, donker! Machines stil, het was weer klaar voor vandaag! Zo frustrerend, de wil is er wel, mensen willen werken, maar als er dan geen stroom is. Een generator is weer diesel voor nodig, maar ook dat wordt een probleem.

Even later liepen we door de krottenwijk. Allemensen, ik dacht dat ik wel wat gezien had, maar hier leven de mensen weer zo anders! Alle huizen zo strak op elkaar, hobbelige weggetjes, zand, stenen. Het was opletten waar we moesten lopen. We liepen ook over de markt. Met grote ogen werden we aangestaard, mensen stonden stil, moesten lachen of gingen dansen bij het zien van ons als blanken. Mzungu! Mzungu! Dat betekent blanke, werd er steeds geroepen. Nou, het ging het hele dorp rond dat wij er liepen, dat geeft toch wel een raar gevoel! Ook kon ik niet maar zo een plaatje schieten, want mensen kunnen daarom nogal snel boos worden. Dan maakte ik een foto waar ook de jongen die met ons mee liep op stond, dan konden ze er in ieder geval niets van zeggen. Even later kwamen we bij het huisje van de zus van Cos. Wat bijzonder als je zo kan leven! Als je niet anders gewend bent… Zo primitief! Maar de mensen blijven lachen, tenminste dat zien wij aan de buitenkant…

Na een poosje liepen we terug, kocht ik nog een oliebol als voorgerecht, want we zouden met z’n allen uit eten gaan als afsluiting. Erg leuk! Voor Blantyre een erg luxe restaurant, we waren ook de enige. De kinderen konden er spelen in de glijbaan, dus wij lekker kletsen. Maar wacht even, waar zijn de twee kleintjes gebleven? De twee peuters waren ineens foetsie. In de glijbaan? Nee, op de gang, nee! Met z’n vijven vlogen we alle kanten op, we kregen het wel een beetje benauwd! De weg op? Ook daar niet te vinden! Roltrap omhoog? Nergens! Totdat één van de bewakers aan kwam lopen, ze waren met de lift mee gegaan en in de parkeerkelder terecht gekomen, wat een boeven! Ze waren zich van geen kwaad bewust en zaten even later weer lekker aan de patatjes. We hebben de avond gezellig samen afgesloten.

Vrijdagochtend nog even wat dingen inpakken en afscheid nemen! Om de beurt kwam iedereen langs. Het is allemaal snel gegaan! Voordat ik ging heb ik nog gezellig en lekker soep gegeten bij Annemarie. Pakketje mee voor onderweg en gaan!

Voor de eerste keer in m’n eentje, maar waar ging dat soepel dat inchecken! Ik denk dat ik binnen twintig minuten al op m’n stoel zat.  Maar dat betekende wel heel lang wachten. Ach ja, kon ik vast het zitten oefenen, het zou nog wel even duren voordat ik thuis was. Ik kon op tijd vertrekken en kwam rond half 9 in Ethiopië aan. Ook daar ging het heel soepel en ben ik rond half 1 weer de lucht ingegaan. Na nog een tussenstop te hebben gemaakt in Wenen kwam ik op tijd in Brussel aan. Nou als het zo makkelijk is wil ik het wel vaker doen.

Sowieso, wat heb ik een fijne tijd gehad! Wat een prachtig, maar soms ook moeilijk werk wordt daar gedaan. Dankbaar dat ik een kijkje mocht nemen bij For a Change, ik wil me graag voor hen gaan inzetten! Lieve mensen in Malawi, ik wens jullie Gods zegen toe en hopelijk tot ziens!!♥️